ธีรศิลป์ แดงดา รีบสืบเท้าขึ้นรถเบนซ์สีดำคันงามขับไปยังออฟฟิศของ รณฤทธิ์ ซื่อวาจา ผู้อำนวยการสโมสรเมืองทองฯ ยูไนเต็ด ทันที หลังจากวางสาย… เขารู้ดีว่าวันนี้มัน คือ วันวิเศษสุดในชีวิตการค้าแข้งเพราะเอกสารร่างสัญญาการเป็นนักเตะอาชีพกับอัลเมเรีย ทีมในศึกลาลีก้า สเปน หนึ่งในลีกที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกปัจจุบัน ถูกจัดเตรียมไว้ยังสถานที่ที่เขากำลังเดินทางมุ่งหน้าไป ย้อนไปก่อนหน้าประมาณ 3 เดือน... อัลเมเรีย จากสเปน และ ปากอส เดอ แฟร์ไรร่า ภายใต้การคุมทีมของ เอ็นริเก คาลิสโต อดีตกุนซือเมืองทองฯ จากโปรตุเกส ได้ยื่นข้อเสนอขอยืมตัว ธีรศิลป์ แดงดา กองหน้าทีมชาติไทย อย่างเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อดึงเขาไปร่วมทีมในช่วงก่อนปิดตลาดซื้อ-ขายฤดูกาลหนาวให้กับบอร์ดบริหาร “กิเลนผยอง”...ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงปลายเดือนมกราคม
“มันมีทีมมาสนใจอยู่ 2 ทีมนะ” คำพูดที่ ธีรศิลป์ จับใจความได้ที่ปลายสายจากผู้บริหารสโมสรคนหนึ่ง แต่เขารู้ดีว่ามันไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง หากต้องเดินทางไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในอีกซีกโลกหนึ่ง ซึ่งยิ่งใหญ่กว่า และต้องลงเล่นระหว่างฤดูกาลโดยที่ยังไม่ได้ทันได้มีการเตรียมตัวใดๆ
“ตอนนั้นบ้านเราปิดฤดูกาลอยู่...แต่ที่นั่น (ยุโรป) มันเป็นช่วงตลาดซื้อ-ขายหน้าหนาว มี อัลเมเรีย กับ ปากอส เดอ แฟร์ไรร่า ที่ยื่นส่งเอกสารขอยืมตัวเราไป 6 เดือน นี่ คือ 2 สโมสรที่ผมเห็นเอกสารร่างเป็นลายลักษณ์อักษรมาจริงว่าต้องการเอาเราไปร่วมทีม พูดตรงๆ คือ ตอนนั้นเรายังไม่รู้หรอกว่า อัลเมเรียทีมนี้เป็นยังไง รู้แค่ว่าอยู่ในสเปน ส่วน ลากอส เนี่ย...ลูกชายของ คาลิสโต ที่เป็นเอเยนต์ เขามาคุยกับเราโดยตรง พร้อมเอกสารเสนอขอยืมตัวจากสโมสร”
“แต่ตอนนั้นถ้าผมตัดสินใจไป มันไม่ใช่เริ่มจากศูนย์ มันจะกลายเป็นเริ่มจากติดลบ เพราะเราปิดซีซั่นไปแล้ว ร่างกายผมก็ไม่ได้เหมือนกับนักฟุตบอลที่คงความฟิตมาตลอดทั้งฤดูกาล ตอนนั้นเหลืออีกไม่กี่วันเท่านั้นก็จะปิดตลาด ผมปรึกษากับพี่เป้ แล้วก็เลยตัดสินใจยังไม่ไป พวกเขากำลังหนีการตกชั้น เพราะฉะนั้นเราไปต้องเล่นได้เลย ไม่มีเวลาปรับตัวกับทั้งในและนอกสนาม ทั้งภาษา และวัฒนธรรม ซึ่งตอนนั้นผมไม่เสียดายเลย เพราะรู้ว่าไม่ใช่จังหวะและเวลา...มันไม่ใช่ไทยลีกแล้วลงไปเล่นดิวิชั่น 1 นะ นี่มัน คือ การไปลาลีก้า สเปน”
“ถัดมาอีก 2-3 เดือนเรายังได้ยินข่าวอัลเมเรียติดต่อเรามาอยู่เรื่อยๆ ตอนผมปฏิเสธไปครั้งแรก ผมก็ไม่ได้คิดหรือมั่นใจหรอกว่าพวกเขาจะกลับมา แต่สุดท้ายเขาก็กลับมาแล้วบอกว่า งั้นครั้งนี้ให้ข้อเสนอเป็นสัญญายืมตัว 1 ปี เลยละกัน ผมเห็นว่าถ้าเราได้ไปเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ช่วงพรีซีซั่น ได้ปรับตัวก่อน ผมก็น่าจะพร้อมแล้ว”
“สิ่งสำคัญที่สุด คือ ผมไปเพราะอัลเมเรียสนใจตัวผมจริง ถ้าต้องไปเพราะถูกยัดไปด้วยเหตุผลทางการตลาด ผมก็ไม่อยากไป...”
ธีรศิลป์ จรดปากกาเซ็นสัญญาทันทีที่ออฟฟิศแบบไม่มีลังเล มันคือโอกาสครั้งสำคัญของชีวิต ที่เขากำลังจะได้ไปเล่นในลีกที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลก…หลังจากวินาทีนั้นเขาติดตามชมเกมลาลีก้า ทุกสัปดาห์ ไม่ว่าจะเตะกันดึกแค่ไหน ระหว่างนั้นมันเป็นช่วงเวลาชี้เป็นชี้ตายว่าอัลเมเรียจะอยู่รอดได้เล่นลาลีก้าต่อหรือไม่มันเป็นช่วงหนึ่งของชีวิตเวลาที่เขาดูฟุตบอลแบบจริงจังมากที่สุด
กระทั่งวันที่ 18 พฤษภาคม 2014 ทีมเล็กๆจากแคว้นอันดาลูเซียทีมนี้เปิดสนาม เอสตาดิโอ เด ฆวยโกส เมดิเตร์ราเนโอส เสมอกับ แอตเลติก บิลเบา 0-0 ในนัดสุดท้ายของฤดูกาล 2013/2014 พวกเขารอดตกชั้นสำเร็จ... และนั่นคือจุดเริ่มต้นของนักเตะลา ลีก้า สเปน คนแรกของประวัติศาสตร์ฟุตบอลไทยอย่างไม่เป็นทางการ
Siamsports
อัลเมเรีย จังหวัดภายใต้แคว้นอันดาลูเซีย ดินแดนทางตอนใต้ของประเทศสเปน ที่เคยถูกปกครองโดยชาวมุสลิมหลายศตวรรษ...แสงแดดที่แผดไออุ่นคอยกระทบท้องทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตลอดปี ทำให้สีน้ำสวยงามน่าชม...ท่ามกลางประชากรที่มีเพียงไม่ถึง 200,000 คน “อูเด อัลเมรีอา” คือ ทีมฟุตบอลประจำเมืองเพียงทีมเดียว
“มันตื่นเต้นอ่ะ” ธีรศิลป์ เริ่มเล่าวินาทีที่เดินทางถึงประเทศสเปน…
“มันเป็นการไปสเปนครั้งที่ 2 หลังจากครั้งแรกไปซ้อมกับแอตเลติโก มาดริด คือ ปกติมันไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ที่ผ่านมาเราเคยไปแค่ร่วมฝึกซ้อมเพราะเป็นพันธมิตร แต่ครั้งนี้ คือ เรามาแบบเป็นนักบอลอาชีพเว้ย ต้องมาแข่ง มาแย่งตำแหน่ง มาแข่งขันในลีกที่ดีที่สุดในโลก”
“แล้วตอนนั้นพอถึงสนามบินมีแฟนบอลมารับด้วย เราไม่คิดจริงๆ ว่าจะมีแฟนบอลมารับ ขอลายเซ็น ขอถ่ายรูป ผมก็แบบ...เฮ้ย! นี่มันขนาดนี้เลยเหรอวะ นักข่าวก็มารอทำข่าว เราก็ไม่ได้เป็นคนมีชื่อเสียง ถ้าเราดังแล้ว มันก็อาจจะปกติ แต่นี่เรายังไมได้ทำอะไรเลย แต่กลับมีแฟนบอลหลายสิบคนมาต้อนรับเรา”
สัมผัสแรกหลังเดินทางถึงสนามบิน ท่ามกลางความประทับใจ Facebook: UD Almeria
ทุกๆอย่างช่างน่าตื่นเต้นสำหรับชายหนุ่มจากตะวันออกเฉียงใต้ ที่กำลังได้สัมผัสกับเวทีลูกหนังยุโรปของจริง ประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ที่นักฟุตบอลทั่วไปไม่สามารถหาได้จากตามท้องถนนกลับเป็นของเขา มันทำให้เจ้าตัวดูมีความสุขไปเสียหมดทุกอย่างในช่วงเริ่มต้นชีวิตใหม่
“ตอนผมไปทีแรก มีแค่ โจนาธาน ซองโก, โตเมร์ เฮเหม็ด และ เธียร์รี่ บิโฟมา ที่เราต้องแข่งขันด้วย การแข่งขันมันสูงจริงๆ การฝึกซ้อมในช่วงพรีซีซั่นมันโหดมาก ซ้อมวันละ 2 ครั้งทุกวัน แน่นอนว่าผมก็มีปัญหาเรื่องภาษาแหละ แต่ ซองโก เขาพอพูดภาษาอังกฤษได้ก็จะช่วยอธิบาย ซึ่ง ฟรานซิสโก โรดริเกซ ก็เข้าใจว่าเราพูดสเปนไม่ได้ บางครั้งที่พูดแท็คติก หรืออธิบายอะไร ก็จะบอกคนอื่นให้มาช่วยพูดบ้าง”
การเปิดตัวเป็นนักเตะใหม่ของอัลเมเรีย ที่สเปน Facebook: UD Almeria
“ความเข้มข้นของการฝึกซ้อมในแต่ละครั้ง มันมากกว่าบ้านเราเยอะ แต่ผมกลับไม่อึดอัดเลย ทุกวันผมอยากไปซ้อม อยากจะเต็มที่กับมัน อยากรู้ว่าเราต้องทำยังไงถึงจะได้ลงสนาม”
“บางอย่างมันก็เหมือนกับที่เมืองทองฯ แต่อะไรหลายๆอย่างมันก็สุดยอดกว่า ผมมีเด็กขัดรองเท้า โห… ความรู้สึกนี่แบบ ‘โคตรดี’ เลย เราอาจเคยได้ยินเรื่องมีเด็กมาขัดรองเท้าแบบฟุตบอลอังกฤษ แต่เรานึกภาพไม่ออกหรอก ด้วยความที่เป็นคนไทย...เวลาซ้อมเสร็จ ผมจะเอารองเท้ามาวางไว้ อีกวันหนึ่งกลับมามันก็จะถูกขัดเรียบร้อยและวางอยู่บนโต๊ะ ทุกอย่างจะมีเจ้าหน้าที่ทีมจัดการให้ทุกอย่าง” ธีรศิลป์ เล่าด้วยความเนื้อเต้นเมื่อพูดถึงชีวิตใหม่ในแดนกระทิงดุ
รูเบน มาร์ติเนซ อัลเดราเด หรือ รูเบน อดีตผู้รักษาประตูบาร์เซโลน่า ผู้มีประสบการณ์อย่างโชกชโชน บนเวทีลาลีก้า สเปน… เขา คือ เพื่อนร่วมห้องของ ธีรศิลป์ แดงดา แม้ทั้งคู่จะสื่อสารกันได้อย่างลำบาก แต่นายทวารหนุ่มวัย 30 ปี คือ เพื่อนแท้ที่ดีที่สุดของเขา…
“ตอนไปแรกๆ ผมยังไม่มีรถขับ รูเบน เนี่ยแหละจะขับรถมารับผมไปซ้อม และกลับบ้านด้วยกันทุกวัน…เขาพอสื่อสารภาษาอังกฤษกับผมได้นิดหน่อย หลายครั้งที่เขาพยายามชวนผมออกไปโน่นนี่ บางครั้งก็ชวนไปมอเตอร์ครอส แต่ผมก็เกรงใจเขาไง เพราะลูก-เมีย เขาก็มี...บางทีผมก็อยากจะชวนเขามากินข้าวที่บ้านเพื่อตอบแทนนะ แต่นักฟุตบอลที่นั่นเขารักษาหุ่นกันมากๆ พวกอะไรที่เป็นไขมัน เขาแทบไม่แตะเลย แล้วเราจะมาผัดกระเพราให้เขากิน มันก็ไม่ใช่ (ฮา)”
รูเบน มาร์ติเนซ รูมเมทคนสนิทของ ธีรศิลป์ แดงดา Facebook: UD Almeria
“ผมค่อยๆปรับตัวช่วงพรีซีซั่น คือ เรามีเวลาปรับตัวอยู่หลายเดือนเหมือนกัน ตอนไปเจอกับ เรอัล มูร์เซีย เจอ คอร์โดบา ในช่วงก่อนเปิดฤดูกาล ได้สัมผัสสนามที่ใหญ่ขึ้น เริ่มมีแฟนบอลเข้ามาดู มันก็เลยทำให้เราค่อยๆ ปรับตัวและชินกับบรรยากาศ”
.... จนกระทั่งวันที่ 23 สิงหาคม 2014 นัดเปิดสนามเกมลีกของลาลีก้า สเปน พบกับเอสปันญ่อล ที่เอสตาดิโอ เด ฆวยโกส เมดิเตร์ราเนโอส วินาทีที่คนไทยทั้งประเทศรอคอยก็มาถึง… ไม่ซิ! คนที่รอคอยมากที่สุด คงจะเป็น “เอล แดงดา” มันเป็นวินาทีที่เขารอคอยมาอย่างยาวนานหลายปี
“ผมไม่ได้คิดว่าผมจะได้โอกาสตั้งแต่นัดแรกของฤดูกาลเลย” มุ้ย เริ่มเล่าวินาทีที่นั่งอยู่บนม้านั่งสำรอง
“แต่ผู้ช่วยโค้ช (ฟรานเชสโก้ โรดริเกซ) เขาเรียกให้ผมไปวอร์ม มันตื่นเต้น...บอกไม่ถูก ดีใจ แต่เราต้องคุมตัวเองให้อยู่ ไม่ใช่ตื่นเต้นจนคุมตัวเองไม่ได้ มันเคยเกิดขึ้นกับเรามาก่อน สมัยที่ติดทีมชาติไทยครั้งแรก ตอนเอเชียน คัพ (ปี 2007 นัดพบกับอิรัก) ตอนนั้นทุกอย่างมันขาวโพลน… ผมคิดว่าเราต้องมีสมาธิกับคำสั่งโค้ชอย่างเดียว แล้ววินาทีที่วิ่งลงสนาม เราก็ไม่ได้สนใจบรรยากาศรอบข้างเลยด้วย”
“เราเคยคิดมาตลอดว่าอย่างเราจะสามารถเล่นลาลีกา ได้ไหม… ถ้าต้องลงไปเล่นต้องจับบอลยังไง… ซึ่งพอได้ลงไปจริงๆ พอควบคุมตัวเองได้ จับจังหวะได้ เราก็เริ่มมั่นใจว่าเราดีพอเล่นในลาลีกาได้จริง
ชีวิตในแดนกระทิงดุ ดูเหมือนจะมีแต่ความสดใสรออยู่ แม้จะไม่ได้ถูกส่งลงสนามบ่อยๆ แต่อย่างน้อยก็มีชื่อเป็นตัวสำรองเกือบทุกนัด การฝึกซ้อมในแต่ละครั้งยิ่งทำให้เขาสนุกกับวิถีลูกหนังในยุโรป เขาบอกว่าบางครั้งการเจอเพื่อนร่วมทีมในสนามซ้อม มันยากกว่าเจอทีมคู่แข่งในสนามจริงด้วยซ้ำ “ตอนแข่ง เรายังมีเวลาขยับไปรอรับบอล แต่ตอนซ้อมเร็วกว่าตอนแข่งอีก ถ้าไม่ใช่ว่าเจอทีมใหญ่ๆนะ” มุ้ย พูดถึงเวทีลาลีกา
...แต่ไม่ใช่แค่เรื่องในสนามซ้อมที่เขาหลงรัก เพราะฟุตบอลอาชีพที่สเปนใส่ใจทุกรายละเอียด
“ที่ชอบมากกว่านั้น คือ เวลาเดินทางไปแข่ง ถ้าเป็นที่ไทย สมมุติว่าเราอยู่ภูเก็ตแล้วจะนั่งเครื่องไปแข่งที่เชียงใหม่ เราก็คงต้องนั่งเครื่องพร้อมกับผู้โดยสารคนอื่นๆ ไปลงที่กรุงเทพฯ แล้วค่อยต่อเครื่องไปใช่มั๊ยละ? แต่ที่นั่น...ครั้งหนึ่งที่เรากำลังจะไปเมืองซาน เซบาสเตียน ของ เรอัล โซเซียดาด ซึ่งอยู่ทางเหนือของสเปน เราก็คิดว่าเราต้องไปต่อเครื่องที่มาดริด แล้วค่อยต่อเครื่องไป ซาน เซบาสเตียน อีกทอดหนึ่ง เพื่อนในทีมบอกเราว่าประมาณ 2 ชั่วโมง เราก็คิดว่าควรต้องเผื่อเวลาไปอีก เพราะต้องต่อเครื่อง ปรากฏว่า อัลเมเรีย เหมาเครื่องลำหนึ่ง นั่งได้ประมาณ 30 คน และบินตรงไปยังซาน เซบาสเตียน และพอแข่งเสร็จ เขาก็รอรับเรากลับเลย มันเป็นอารมณ์ความรู้สึกที่แบบ…เฮ้ย! นี่แหละนักฟุตบอลอาชีพของจริง เราไม่ต้องตื่นตี 5 เพื่อไปรอที่สนามบิน นักฟุตบอลอาชีพ มันต้องเตะฟุตบอลอย่างเดียว มันต้องสบายที่สุด”
“เชื่อไหม? ทุกๆวันก่อนซ้อม จะมีการตรวจไขมัน และมีการตรวจโด๊ปทุกๆเดือน พวกเขาคอมพิวเตอร์ที่คอยวัดค่าพลังของเรา เช่น พวกค่าพลังกระโดด ถ้าเราไม่ดีพอ เขาจะเก็บข้อมูลไว้หมด และจัดโปรแกรมให้เราซ้อมตรงนี้โดยเฉพาะ แล้วอีกเดือนหนึ่งก็มาวัดใหม่ว่าเราพัฒนาขึ้นจริงรึเปล่า”
“แล้วผมก็คิดนะว่า นี่ขนาดแค่อัลเมเรียยังขนาดนี้...ถ้าเป็นพวก บาร์ซ่า หรือมาดริด จะขนาดไหน” โชคร้ายที่การได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวไปยังซาน เซบาสเตียน ด้วยครั้งนั้นของมุ้ย ไม่ได้ลงสนาม
ชีวิตการฝึกซ้อมที่อัลเมเรีย เต็มไปด้วยความน่าตื่นตาตื่นใจ Facebook: UD Almeria
ผ่านไปประมาณ 2-3 เดือน ธีรศิลป์ แดงดา เริ่มมีรถส่วนตัวขับไป-มา...
“เฮ้! เดี๋ยวนี้มีรถแล้วนี่ ไม่ต้องง้อผมแล้ว” รูเบน พูดแซว ธีรศิลป์ หลังจากที่มีรถขับ และไม่จำเป็นต้องพึ่งเขาในการไปรับ-ส่งระหว่างบ้านกับสนามซ้อมอีกต่อไป เขาเริ่มไปเที่ยวในตัวเมืองมากขึ้น นอกเหนือจากเดินเล่นตามชายหาดที่อยู่หน้าที่พัก แม้มุ้ยจะไม่ใช่ซูเปอร์สตาร์...แต่บางครั้งแฟนบอลอัลเมเรียที่เดินเตร็ดเตร่ในตัวเมืองก็เข้ามาขอถ่ายรูป ขอลายเซ็น และให้กำลังใจเขาเช่นกัน
ธีรศิลป์ แดงดา กองหน้าหมายเลข 1 แห่งอาเซียน กับชีวิต 5 เดือนแรกนั้น ได้สัมผัสสนามเพียงน้อยนิด แต่ไม่มีอะไรที่ทำให้เขารู้สึกเป็นส่วนเกินในสโมสรมากไปกว่า การที่เขาไม่สามารถสื่อสารกับใครได้เลย
วันหนึ่งขณะที่สโมสรอัลเมเรีย มีจัดงานเลี้ยงค็อกเทลร่วมกันทั้งสโมสร ทุกคนจับคู่จับกลุ่มคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่เขากลับกลายเป็นคนเดียวที่พูดกับใครไม่ได้ เขารู้สึกเคว้งคว้างเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ท่ามกลางเสียงหัวเราะแห่งความสุขของทุกๆ คนภายในทีม เขาได้แต่นั่งนิ่งและยิ้มเจื่อนๆตามคนอื่นไป
“พอนานเข้าๆ เริ่มรู้สึกว่าเราตามเพื่อนไม่ทัน…ทุกๆอย่าง” มุ้ย เริ่มเล่าถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
“เราเริ่มรู้สึกแย่กับการไม่เข้าใจสิ่งที่โค้ชต้องการสื่อสารมากขึ้น เราพูดไม่ได้ มันรู้สึกด้อยๆไปเอง เวลามีนัดหมายอะไร เราก็ไม่รู้เรื่อง มันสะสมมาเรื่อยๆ เราก็ยิ่งไม่กล้าคุย แต่ช็อตที่รู้สึกแย่ที่สุด คือ วันที่มีประชุมกันทั้งสโมสร และจัดเป็นค็อกเทลเลี้ยงช่วงเที่ยงวันหลังซ้อมตอนเช้า ทุกคนจับกลุ่มคุยกัน แล้วมีเราอยู่คนเดียว ทั้งสโมสรที่พูดกับคนอื่นไม่รู้เรื่อง มันยิ่งแย่กว่าเวลาอยู่ในสนาม”
“ความรู้สึกมันเหมือนโดนปล่อยให้อยู่โดดเดี่ยว เคว้งคว้าง ทั้งที่เราก็นั่งอยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ นั่นแหละ เขาพูดอะไร หัวเราะอะไรกัน...เราก็ได้แต่หัวเราะตาม ปัญหาเรื่องภาษามันเริ่มชัดขึ้น”
“กับการฝึกซ้อม ยังคงหนักและสนุก แต่เราเริ่มรู้สึกได้ถึงการไม่ได้รับการยอมรับ หลายครั้งเราวิ่งทำทางสวยๆ ไป แต่เขาก็เลือกจะไม่ส่งบอลให้กับเรา รวมถึงเวลาแข่งด้วย”
“ผมได้ลงน้อยลงเรื่อยๆ บางทีเริ่มไม่มีชื่อเป็นตัวสำรอง และถ้าได้ลงส่วนใหญ่ก็ถูกจับไปเล่นริมเส้นซะมากกกว่า”
แม้เริ่มพบเจอกับอุปสรรคและความยากลำบากในชีวิตลูกหนังอาชีพบนแดนกระทิงดุ แต่อย่างน้อย เขาก็ได้จารึกประวัติศาสตร์เอาไว้… วันที่ 5 ธันวาคม 2014 ในศึกโกปา เดล เรย์ หรือชิงถ้วยพระราชทาน คิงส์ คัพ ของประเทศสเปน รอบ 32 ทีมสุดท้าย ธีรศิลป์ แดงดา ได้ลงสนามพบกับ เรอัล เบติส ทีมจากศึกเซกุนด้า ดิวิชั่น นาทีที่ 5 กีเก้ ซานเชซ จ่ายบอลทะลุช่องให้ ธีรศิลป์ หลุดเข้าไปยิงประตู กลายเป็นนักเตะคนไทยคนแรกที่ทำประตูได้ในเวทีลูกหนังของสเปน
“มันน่าจะเป็นการหลุดเดี่ยวที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตนะ (ยิ้ม)”
“มันกดดันมาก เพราะเราเห็นมาแต่ไกลเลยว่ามันหลุดแน่ๆ แต่มันไม่เหมือนความรู้สึกเวลาเล่นที่ไทย ที่เราจะได้มีโอกาสหลุดไปยิงบ่อยๆ มันทำให้เราคิดว่าต้องยิงยังไงดีวะ จะชิบแบบที่เคยทำได้ไหม เฮ้ย! แล้วถ้ามันไม่เข้าล่ะ เราเคยเห็นนักบอลต่างประเทศยิงลอดขาบ่อยๆ ซึ่งที่ไทยไม่ค่อยมีใครทำได้ แล้วเราจะลองทำแบบนั้นไหม ธรรมชาติของผู้รักษาประตูที่นี่เป็นยังไง คือ มันเป็นการหลุดเดี่ยวที่คิดเยอะมาก และสุดท้ายผมก็เลือกยิงธรรมดาๆเข้าไป”
“แต่เกมนั้นไม่ใช่เกมที่ผมรู้สึกประทับใจนะ…ฟุตบอลที่นั่นสปีดบอลมันเร็วมาก พอครึ่งหลัง ผมรู้ตัวเลยว่าพลังระเบิดเราน้อยลง คือ ไม่ได้หมดแรงนะ แต่สปีดมันตก ทั้งที่การซ้อมที่นั่นทำให้เราฟิตมาก แต่ครั้งนั้นมันทำให้ผมรู้ตัวเลยว่า เออ...เรายังเล่นได้ไม่ครบ 90 นาทีที่นั่นจริงๆ”
จากนั้นอีกแค่ 4 วัน ฟ้าผ่าลงกลางเมืองอัลเมเรีย...วันที่ 9 ธันวาคม 2014 ฟรานซิสโก โรดริเกซ กุนซือผู้มีส่วนในการตัดสินคว้าตัว “มุ้ย” ไปร่วมทีมที่สเปนถูกปลดออกจากตำแหน่ง หลังแพ้ อิเอบาร์ เละเทะ 2 - 5 เขาเดินเข้ามาลาทุกคนในห้องแต่งตัวด้วยบรรยากาศแห่งความเศร้า ไม่นานหลังจากนั้นทางสโมสรประกาศแต่งตั้ง ฆวน อิ๊กนาซิโอ มาร์ติเนซ เข้ามา งานแรกของเขา คือ การให้ ธีรศิลป์ นั่งชมเกมระหว่างอัลเมเรีย กับเรอัลมาดริด บนอัฒจันทร์...“เอล แดงดา” เริ่มคิดแล้วว่าที่นั่นอาจไม่ใช่ที่ของเขาอีกต่อไป
ฟรานซิสโก โรดริเกซ กุนซือคนแรกของมุ้ยที่อัลเมเรีย
“โค้ชใหม่ (ฆวน อิ๊กนาซิโอ มาร์ติเนซ) เขาไม่ได้เป็นคนต้องการตัวเรามาตั้งแต่แรกเหมือนกับ ฟรานซิสโก โรดริเกซ และภาระหน้าที่ของเขา คือ การเข้ามาพาอัลเมเรียรอดตกชั้น”
“การสื่อสารระหว่างผมกับเขา มันแย่กว่าตอนฟรานซิสโกอีก ยิ่งพอแต่ละแมตช์มันต้องตึงเครียดมากขึ้น เขาก็ยิ่งไม่มีเวลามาสนใจเรา มานั่งสื่อสารกับเรา เขาต้องการคนที่พูดได้ ปลุกใจได้เลย พูดแล้วเข้าใจแทคติกได้เลย”
“เรารู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้ต้องการตัวเรา มันต่างกับตอนฟรานซิสโก ที่เรารู้ตั้งแต่แรกว่าเขามีส่วนตัดสินใจเลือกผมเข้าสู่ทีมจริงๆ”
“ทุกๆอย่างมันรวดเร็ว ทางสโมสรเมืองทองฯ ได้ติดต่อพูดคุยถึงการขอยกเลิกสัญญายืมตัว ซึ่งพวกเขาก็ไม่ได้มีทีท่าว่าอยากจะได้เราช่วยต่อ มันก็ยิ่งเป็นที่แน่ชัดว่าเขาไม่ต้องการเรา”
ฆวน อิ๊กนาซิโอ มาร์ติเนซ กุนซือที่เข้ามาแทนที่ ฟรานซิสโก
1 มกราคม 2015 พันจ่าอากาศเอก ประสิทธิ์ แดงดา ออกมายืนยันว่าลูกชายกำลังจะเก็บกระเป๋ากลับเมืองไทย ทุกอย่างชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ และเกมที่เอสตาดิโอ เด โลส ฆวยโกส เมดิเตร์เรเนียน เมื่อวันที่ 11 มกราคม กับ เซบีญ่า ที่เต็มไปด้วยนักเตะซูเปอร์สตาร์อย่าง เกลวิน การ์เมโล่, การ์โลส บัคก้า และ ยาโก อัสปาส กลายเป็นสัมผัสสุดท้ายอย่างเป็นทางการของเขากับชีวิตที่ประเทศสเปน
“เกมกับเซบีญ่า ผมถูกเรียกไปติดเป็นตัวสำรองอีกครั้ง และผมก็ไม่คาดหวังว่าจะได้ลงสนามเป็นครั้งสุดท้ายแล้วด้วย”
“มันเป็น 10 นาทีที่ผมผ่อนคลายมากที่สุดในชีวิตที่สเปน ผมลงเล่นโดยที่ไม่คิดอะไรเลย เราได้ปลดปล่อยความเป็นตัวเองออกมา เราไม่ได้รู้สึกว่าต้องวิ่งตามที่โค้ชสั่งทุกอย่าง และผมก็รู้สึกว่ามันเป็นเกมที่ผมเล่นได้ดีที่สุดด้วย ครองบอลได้ หาจังหวะทำประตูได้”
“ความจริง 6 เดือน ที่อยู่ที่นั่น มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตการเป็นนักฟุตบอลของผมแล้ว หากไม่นับเรื่องความสำเร็จ การยิงประตู หรือการคว้าแชมป์ แต่ถ้าถามว่าเสียดายไหม ผมไม่เสียดาย…”
“และถ้าถามผมว่าหากคิดว่านับเฉพาะเรื่องฟุตบอลเพียวๆผมเล่นได้ไหม? - ผมคิดว่าได้”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น